Ганцаардлаас айхуй

Өнчин ядарсан чоно цас хөнтчин алхлаа.
Өмнөө байгаа бүхнийг үнэрлэн хашир ахилаа.
Сүрэг ижлээ хайсаар хагас сар өнгөрчээ.
Сүүдрээс өөр ижилгүй тул нөхдөө эрсээр л.

Мань эр сүргээсээ төөрсөндөө биш
Манлайлна гэж бахархаж байгаад хөөгдсөнд учир.
Ганцаараа ч болно гэсэн түүний бардам зан
Гарцаагүй одоо байгаа байдалд хүргэсэнд начир.

Хамт олонтой байх ямар чухлыг ухаарсан цөөвөр
Хаа сайгүй ижил нөхдөө хайсаар л.
Хайнга тэр сүрэг нь үгүй болсон гэдгийг
Хашир анчдын гарт үрэгдсэн гэдгийг хэрхэн мэдэх билээ.

Уул толгодыг давсаар ой модыг сүлжсээр
Ус ундгүй явсан түүнд ундлах цаг болсныг мэдэгдэв.
Үүгээр ан амьтан нүдний үзүүрт ч харагдсангүй.
Үнгэж цангасан түүнд утаа суунагласан өвөлжөө өртөв.

Бог малын үнэр авсан боохой
Байдгаараа гэтэн өвөлжөөг чиглэлээ.
Ноход ч түүнийг ирж буйг мэдсэн мэт
Наана цаана орон чангаар хуцалдаж эхэллээ.

Гэнэт гэрэл гарч түүний зүг эгцлэн туслаа.
Гэрэлд цочсон тэр ч уур хилэнгээ барьж ядлаа.
Уяанаас суларсан бардам ноход ч түүний зүг нисэн айсуй
Уул нь ч алдах зүйлгүй цөөвөрт цаг хугацаа хайран бусуу.

Нохдоор бүчигдсэн сааралд тулалдахаас өөр сонголт үгүй
Ноогдсон хувилбараас өөр зугатах нөхцөл үгүй
Бужигналдан хазалцаж бүлэг ноходтой тулалдаж эхэлсэн ч
Буун дуу нуруугаар хүйт даалган бүхнийг зогсоолоо.

Анч хөгшин гал нээсэн нь тэр байлаа
Айлган хий буудсангүй, харин онилон байж шийтгэсэн нь тэр байлаа.
Анд болох нохдоо ч хайрлалгүй өнгийсөн нь тэр байж.
Аймаг гарлаараа бол ах дүү болох чоно, хоёр нохой цус садран цасан дээр тэрийж.

Өөрийн арьс ижил сүргийнхээ үсний хажууд хэвтэх болно гэдгийг
Өнөөх эр хэрхэн мэдэх билээ.
Өдгөө мэдлээ ч гэсэн харамсах сэтгэл түүнд бий гэж үү
Өөрөө хамт байх гэж хайж байсан бус уу.

Ийнхүү ижил сүрэгтэйгээ дахин нийллээ
Тиймээ, аз жаргалаар дүүрэн нэгдлээ.
Энэ ертөнцөд, нөгөө ертөнцөд ялгаа юухан билээ
Өмнөө тавьсан зорилгодоо магнай өндөр хүрлээ.

Байгалийн хууль өөрөө тийм билээ
Байгаагий нь анд болгож
Үлдсэнийг нь өстөн болгож
Үүгээр амьдралыг өндөрлөдөг билээ.

Гүүр (mongolian version)

Харанхуй, тиймээ тэр шөнө тас харанхуй байж билээ. Хот өөрөө ийм их гэрэлтүүлэлттэй атал яагаад ийм бүдэг байдаг билээ гэж гайхширсан сан. Хар бороо нүүрэн дээр минь асгаран орж байсныг ч тоосонгүй. Нүүр даган урсах нулимс байв уу эсвэл бороо байв уу? Өөрөө ч үл мэднэм. Тийнхүү би гэдэг хүн өөрийнхөө үерхэлдээ үнэнч найзынхаа зүг алхаж буй минь энэ. Сэтгэлийн минь зовлон зүдгүүрийг, бодлын минь түгжээсийг мулталдаг тэр дотно найз руугаа мөлхөж буй нь энэ.

Түүнийг Брүүклин гүүр гэдэг.

Энэ газартай танилцсан түүх ийн эхэлж билээ. Одоогоос гурван жилийн өмнө юм уу даа, би өөрийнхөө тоос дарсан диван дээр залхуутай нь аргагүй лаглайн хэвтэж “National Geographic” сувгийг үзэх, зүүрмэглэх хоёрын хооронд үзэхчаан аядаж билээ. Тэр орой ч мөн адил аадар бороо хувингаар цутгаж байсан сан. Миний ухаан орон гаран ерөнхийдөө бол дуг нойрондоо дугжрахад ганц хоёр хуруу дутуу харайлгаж явтал нэвтрүүлэгчийн өвөрмөц хоолой нойр үргээж орхив. “Өнөөдрийг хүртэл энэхүү гүүр их олон хүний амийг авсан хэдий ч аварсан нь түүнээсээ хэд дахин илүү их юм” гэсэн тэр л хэсэг одоо хүртэл миний санах ойноос үл сална. Хичнээн хүн өөрийнхөө амьдралд цөхрөн энэ гүүрнээс үсрэх гэж явсан юм бол, хэд нь бодлоо өөрчилж цөхрөлөө энэ гүүрэнд үлдээж сэтгэл өөдрөг буцсан юм бол. Энэ зэвэрсэн хуучин гүүр удахгүй нурах, аюул учруулах магадлалтай гүүрийн тоонд зүй ёсоор ордог хэдий ч өнөөдрийг хүртэл далайн дээгүүр хөндөлссөөр л байх аж. Заримдаа энэ гүүр яаж тогтоод байдгийг ч гайхаад үл барнам. Гайхах зүйл байхгүй ээ гэдгийг хожим ухаарч билээ.

Тиймээ, Брүүклин гүүр их олон хүний итгэл даасан учир өдий хүртэл хоёр арлыг холбон хотойх ч үгүй байх шиг. Тэгж би энэ нуршгүй гүүрэн өөрийнхөө итгэлийг үлдээж билээ. Ийнхүү элдвийг эргэцүүлэн бодсоор явтал гүүрний эхний цамхаг дээр ирснээ сая анзаарлаа. Эндээс л үүд нээгддэг юм. Энд би орилж хашгирч, уйлж, харааж зүхэж, бүр гүүрнээс харайсан ч болно. Ийм бороотой харанхуй шөнө хэр баргийн зоригтой хүн чамайг зогсоох гэж оролдохгүй. Юүдэнтэй зузаан цамцаа өмссөн хэдий ч миний хуучин ipod-ний чихэвч нэвт норсныг хоёр чих маань мэдээллээ. Бодвол их ширүүн орж байгаа бололтой. Ойр хавийн бааранд сууж арваад тагш сархад зооглосон хэдий ч ухаан минь эрүүл байх шиг. Уул нь түр ч болтугай мартагнах гэж сархдыг хүртдэг сэн бус уу. Энэ өдөр үйлчилгээ алга. Сонин, үнэхээрийн сонин шөнө.
Хоёр цамхгийн хооронд явахдаа хичнээн баяртай байснаа илэрхийлэхэд хэцүү юм. Тэнгэрт одсон найзтайгаа уулзаж хэдэн үг солилцох боломж олдсон юм шиг тийм л мэдрэмж төрдөг юм надад. Гэнэт бодол сатааран хэн нэгэн намайг чиглэн ирж буйг мэдэрлээ. Чихэнд маань “Линкин Парк”-ийн дуу байдаг чадлаараа нойтон чихэвчээр бахирч буйгаас ямар ч чимээ үл хүлээж авах аж. Энэ зөөврийн хөгжим гэж чихний ганц аюулт зэмсэг. Эргэн харвал хорь дөнгөж гарч байгаа болвуу гэмээр латин бүсгүй, нүдний будаг нь нүүрний будаг болж хацар уруул бүгдийг даган урсжээ. Мэдээж борооных биш болох нь алган дээр тавьсан алим мэт ил байлаа. Би дотроо “Чи энд үлдэж хэсэг тайвширсан нь дээр байх. Би болсоон. Чамд садаа болохгүй” гэж бодтол бүсгүй сонссон мэт “хэрэггүй дээ” гэсэн утга агуулсан гуниг, нулимс дүүрэн нүдээр хариулаад Манхаттаны зүг гүүр ураадан удаан алхлаа. Хэсэг түүний араас харж зогсонгоо одоо миний харих ээлж ирснийг мэдэрлээ. “За дараа уулзалтлаа түр баяртай анд минь” гээд би гэрийн зүг алхлаа. Одоо бүх юм сайхан байна. Үнэхээрийн сайхан.

Self-expectation and changes

Funny question. Who do you want to be in your life? Since kid time I used to have different answers when this question was asked. I still have different answers. What a loser. I want to be bank specialist, computer specialist, cell phone business owner, photographer or music creator. I heard a lot, you can be whoever you want to be. This saying covers a lot of hard work behind it, but I don’t seem to see it. What a blind loser. I’ve tried each one of my wannabes. I’ve failed to have life profession although I still practice them as a hobby. But it never came to my mind that I could connect some words to make some sense in different language than my original one. Reading makes you write whatever you want when you get lost or fall in love in books. Meanwhile I learnt meaning of expression “Loneliness is your best friend”, writing happened to be my hobby. No, I am not a writer, however I love doing it for myself. One night I went for a couple of drinks after I finished reading a book about firefighters in Bronx, NY during the 1970-ies (written by firefighter). That was when something hit me to pick up the pen and write. For the love of God, (i love this expression) first time in my life I sat down to write something other than simple letter. That’s how that adventure began for me, being so pleased to have it started. Also literature taught me a few lessons.

Important lessons I have learnt are:

- Finding how you keep yourself busy is more important than living an American dream
- Always remember where you come from and keep it to yourself, don’t bother talking about it
- There is no change, but there is control.


While listening to the crowd in the bars, restaurants, parties or public places, I pick up the favorite expression “You’ve changed”, ”You are different”. If we just behave the way other people expect us to be, then we will be likable or good fit into fake crowd. So I control myself and I expect myself to be a good fit.

Bridge

Dark, yes it was so dark night. I was wondering why the city looks so gloomy today in despite of powerful city lightening. And it was raining heavily on my face, I didn’t care. I wasn’t sure why my face was full wet. Was it rain or tears? I was on my way to favorite place, the place that gets rid of my problems. I had too much to let it out.

Brooklyn Bridge.

This is where a story begins. 3 years from now I was watching “National Geographic Channel” while lying down on my old dusty couch. That night was dark as today and pouring-boring.
I had my ears half-open and eyes closed ready to go to sleeping heaven, but I heard reporter’s movie-trailer voice saying “this bridge lost lots of life but saved more”. Curious how many people changed their mind from jumping off.
Old rusty bridge, expected to be under the water soon, still stands over the ocean. It was time to realize why the bridge still stands over the water. It holds too much trust, that’s why. That was when I wanted to trust this unbreakable bridge.
Here now I am on the first tower of the bridge, where the path begins. I can yell, cry, curse or jump … i can do everything on this empty bridge. Nobody would be here to interrupt you nights like this, when it is raining. My old ipod earphone was already wet even though I had hood on. So it was probably raining hard. Having more than ten drinks in a local bar, didn’t make any buzz to me. Strange night, really strange. Walking through the bridge between the towers I was so happy that I’ve come here, like having a chance to see your friend who passed away, saying how much I missed him. All of sudden it felt like someone was approaching towards me. I had loud music in my ears so that I could not pick up any noise. Seeing young lady with ruined make-up on her face made me think she was crying deep inside and out. I was saying in my mind she should stay on this bridge. I am not going to bother you. I am done. It’s all yours now. She gave me sad look as if she heard it and kept going down the bridge. After a while I said “See you next time, my friend” to the bridge and was on way back home. I am feeling better now, much better.

Ховордсоор л

Үрээ үхлийн шуурганд алдсан
Эхийн сэтгэл юутай харуусалтай.
Амьдралынхаа нандин бүхнээ гээсэн
Хүмүүний сэтгэлийн хат юутай нимгэн.

Аз жаргал дүүрэн амьдралыг өөрчлөхөд
Ганц дусал бороо ч хангалттай нь юутай хатуу.
Энэ ертөнцөөс үгүй болсных нь дараа ухаарах
Бидний ухаан юутай богино.

Ухаарч амжаагүй намайг өршөө
Эгэл хүний тэнэглэл.
Эргүүлж авчирч үл чаднам, уучил
Энэ миний дутагдал.

Гэхдээ би тэнгэр бурхандаа мөргөнөө
Тэнгэр өөд цацлаа өргөнө.
Сайн хүмүүсийн төлөө сэтгэлээ үл харамлана
Одоо миний хийж чадах зүйл энэ бололтой.

Сайн хүмүүс ховордсоор л …